Zakup ruin raciborskiej winiarni pod lupą prokuratora.

W tym tygodniu media obiegła informacja o skierowania przez Ministerstwo Sprawiedliwości do Prokuratury Krajowej zawiadomienia o podejrzeniu przestępstwa wyrządzenia szkody majątkowej wielkich rozmiarów związanej z nabyciem i planowaną adaptacją na potrzeby resortu zrujnowanego obiektu dawnej winiarni w Raciborzu.

Informowałam o tym na marcowej sesji raciborskiej rady miasta, gdzie debatowano nad programem ochrony zabytków. Cytowałam odpowiedź ministra na moje pismo co do przyczyn rezygnacji ministerstwa z remontu ruin zabytkowej winiarni. Oto odnośne fragmenty tej odpowiedzi.

Przypomnijmy że w czerwcu w 2023 r za 1,2 mln sąd apelacyjny za zgodą (poleceniem?) ówczesnego wiceministra kupił bez analiz i badań niszczejący od kilkudziesięciu lat obiekt z początku ubiegłego wieku, z przeznaczeniem na adaptację na cyfrowe centrum obsługi druku, call-center, magazyn dowodów rzeczowych oraz pomieszczenia archiwum. Całość miała kosztować około 38 mln zł. Zakupiony budynek tuż po jego nabyciu zawalił się i dodatkowo konieczne okazały się kolejne wydatki na zabezpieczenia przed dalszą katastrofą.

W międzyczasie na planowany cele wynajęto i wyremontowano inny obiekt w Raciborzu.

Nie przeszkodziło to zadziwiająco pilnemu, bo 4 października 2023, zawarciu umowy na remont za 27 mln. Bez przetargu, z wykonawcą, przywięziennym przedsiębiorstwem, podległym temu samemu wiceministrowi.

Ekspertyza dokonana przez obecne władze ministerstwa wskazała następujący stan budynku:

– występuje duże porażenie biologiczne grzybami, glonami i porostami, a na murach widoczne są miejsca, gdzie krystalizuje się sól;

– stan zawilgocenia budynku jest tak duży, że samo osuszanie trwałoby 10 lat. W związku, z czym nie byłoby możliwe trzymanie tam archiwów papierowych czy dowodów rzeczowych;

– w budynku konieczne byłoby zaprojektowanie sprawnej i wydajnej wentylacji mechanicznej piwnic. A i tak dopiero po trzech latach być może udałoby się uzyskać niemal optymalny poziom zawilgocenia;

– nie byłoby możliwości wybudowania odpowiedniej rampy i dojazdu do niej, by móc rozładowywać i załadowywać dokumenty. Trudno więc mówić o możliwości umiejscowienia tam Centrum Cyfryzacji Obsługi Druku czy dostarczaniu dokumentów;

– brak możliwości pełnego dostosowania obiektu do przyjętych założeń (siedziba Centrum Cyfryzacji Obsługi Druku, call-center dla sądów apelacji katowickiej, magazyn na dowody rzeczowe, archiwum).

Ciekawe jakiej podstawie wyceniono wartość kontraktu, skąd wzięła się kwota właśnie 27 mln , bo analiz stanu obiektu, takich jak podane wyżej nie było, a wstępna koncepcja zagospodarowania nieruchomości została opracowana dopiero po zawarciu umowy. Czyli nie wiadomo na co ale wiadomo za ile.

A wszystko to tuż przed wyborami, w blasku fleszy i na licznych konferencjach prasowych , z udziałem prezes sądu i dyrektora sądu i podległych funkcjonariuszy służby więziennej.

Tak to pod hasłami ratowania zabytków usiłowano ratować przed nadciągającą nieuchronnie utratą władzy. Jedyną korzyścią okazał się mandat poselski wiceministra.

Dopiero po wyborach przeprowadzono odpowiednie ekspertyzy, które to w druzgocącym zakresie potwierdziły.

Stąd kolejny wniosek do prokuratury, z którym przychodzi mierzyć się najbardziej znanemu ostatnio raciborzaninowi, któremu swego czasu mieszkańcy zapalili znicze z okazji zakazu wstępu do lasu i grożenia więzieniem protestującym przeciw orzeczeniu TK kobietom